نگرش زبان آموزان ایرانی نسبت به عوامل میان فرهنگی در یادگیری زبان

داشتن یک پیش زمینه فرهنگی در آموزش زبان بنا به دلایل زیادی به تازگی جایگاه خاص و چشمگیری یافته است. به طور کلی، در تهیه و تدوین مطالب درسی دیگر بر ساختار تکیه نمی شود بلکه بر محتوی تاکید می گردد. این مقاله دربرگیرنده نتایج یک نظرسنجی بعمل آمده درباره نگرش زبان آموزان نسبت به محتوای مطالب آموزشی آنها می باشد. به همین منظور چهارصد زبان آموز دختر و پسر که در مؤسسه علوم و فنون کیش کاشان به فراگیری زبان انگلیسی مشغول بودند بر اساس چهار سطح زبانی پایه، مقدماتی، متوسط و پیشرفته برای شرکت در نظرسنجی انتخاب شدند. سؤالات بر اساس میزان لیکرت طرح و بر همان اساس ارزیابی شد. علاوه بر آمار توصیفی (binomial)، تست آنالیز واریانس چندگانه یک طرفه (manova) برای بررسی نتایج مورد استفاده قرار گرفت. نتیجه بررسی نشان داد که بإستثناء زبان آموزان سطح پایه، دیگر سطوح (مقدماتی، متوسط و پیشرفته) تمایل زیادی به داشتن اساتید دوزبانه یا دوفرهنگه داشتند. در ارتباط با تنوع لهجه های زبان انگلیسی، لهجه انگلیسی آمریکایی بیشترین طرفدار را بین سطوح متوسط و پیشرفته به خود اختصاص داد. بطور کلی زبان آموزان در همه سطوح نگرش مثبتی نسبت به تلفظ زبان انگلیسی مادری داشتند. و در نهایت پرطرفدارترین محتوای درسی به ترتیب اهمیت عبارت بودند از حقایق علمی و اجتماعی، تجارب گذشته زبان آموزان، ادبیات آمریکایی و انگیسی همراه با فرهنگ دیگر کشورها.